Informacje ogólne
Jeśli chcemy zgłębiać prawdę o świecie, to zawsze musimy opierać się na mowie.
(Rudolf Steiner)
Mowa odgrywa ważną rolę w kontaktach człowieka z ludźmi. Prawidłowy rozwój mowy dziecka wpływa na kształtowanie się jego osobowości. Dzięki rozumieniu mowy dziecko poznaje otaczający świat, dzięki umiejętności mówienia jest w stanie wyrazić swoje uczucia i spostrzeżenia. Każde dziecko chciałoby mówić poprawnie, ponieważ dzieci z wadami wymowy są często narażone na szereg problemów.
Kim jest logopeda?
LOGOPEDA to specjalista zajmujący się profilaktyką zaburzeń mowy, rozpoznawaniem wad wymowy i mowy oraz usuwaniem wszelkich nieprawidłowości w tym zakresie. Logopeda stymuluje rozwój mowy oraz dba o prawidłowy jej rozwój pod względem fonetycznym, gramatycznym i leksykalnym.
Ramowy program indywidualnej terapii logopedycznej
Cele ogólne:
- Kształcenie, rozwijanie i doskonalenie umiejętności komunikowania się z otoczeniem.
- Stymulacja rozwoju językowego dzieci z uwzględnieniem wszystkich aspektów mowy (wymowa, słownictwo, strona gramatyczna i stylistyczna).
Cele szczegółowe:
- Kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej
- Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy
- Doskonalenie wymowy już ukształtowanej
- Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń
- Wdrażanie dzieci do obcowania z literaturą i sztuką oraz twórczej aktywności słownej
1. Diagnoza logopedyczna.
Schemat badania logopedycznego:
-badania wstępne (wywiad, obserwacja, orientacyjne badanie mowy)
- badania uzupełniające (badania sprawności aparatu artykulacyjnego, badanie funkcji połykowej, funkcji oddechowej)
- orientacyjne badanie słuchu, badanie słuchu fonematycznego, badanie pamięci słuchowej, kinestezji mowy, płynności i prozodii mowy, badanie emisji głosu, badanie praksji i gnozji
- badania podstawowe (badanie rozumienia, mówienia);
- badania specjalistyczne (wg potrzeb)
2. Ćwiczenia przygotowujące artykulatory do wywoływania zaburzonych głosek.
- Ćwiczenia oddechowe (pogłębienie oddechu, wydłużenie fazy wydechowej, rozruszanie przepony i usuwanie nadmiernego napięcia mięśniowego)
- Ćwiczenia narządów artykulacyjnych (języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy), w tym pionizowanie języka, nauka prawidłowego połykania
- Ćwiczenia emisyjno-głosowe
- Ćwiczenia słuchowe
3. Ćwiczenia właściwe z zakresu korekcji wad wymowy w przypadku zaburzeń artykulacji
- Wywołanie w izolacji prawidłowej artykulacji zaburzonej głoski
- Utrwalenie wywołanego dźwięku w izolacji, w sylabach i wyrazach we wszystkich pozycjach (w nagłosie, śródgłosie, wygłosie)
- Automatyzacja wywołanego dźwięku w mowie spontanicznej – wypracowanie umiejętności autokontroli i autokorekcji
4. Ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną.
- Ćw. ortofoniczne
- Ćw. stymulujące rozwój słuchu fonematycznego
- Ćw. prawidłowego budowania zdań pod względem fonetycznym, gramatycznym i leksykalnym
- Ćw. rozwijające słownik czynny i bierny
- Ćw. i zabawy z muzyką - logorytmika
- Ćw. stymulujące ogólny rozwój dziecka: koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej, pamięci, myślenia, orientacji przestrzennej oraz percepcji słuchowej i wzrokowej
- Kształtowanie twórczej aktywności słownej dziecka poprzez tworzenie swobodnych tekstów, rymowanek.
- Wyrabianie u dzieci umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną.